Просвјета организовала представљање књиге поезије Вјере Рашковић Зец

U okviru svog programa „Predstavljanje dela i autora srpske zajednice u Beču“ austrijski ogranak Prosvjete organizovao je u subotu, 10.novembra, književno veče svoje uvažene članice, doajena srpske dijaspore u Beču, gospođe Vjere Rašković Zec.

Predsednik Prosvjete, prof. Srđan Mijalković, pozdravio je mnogobrojne goste izrazivši zadovoljstvo što je upravo zbirka poezije Vjere Rašković Zec uvertira u nova kulturno-umetnička dešavanja u Prosvjeti. Program „Predstavljanje dela i autora srpske zajednice u Beču“ počinje ovom lepom manifestacijom i pokušaće da publici ubuduće približi delovanje srpskih stvaralaca iz Beča, ali i cele Austrije.

Zbirka Ogni speranza – Bez nade (to su reči iz stiha „Budite bez nade vi koji ovde ulazite“,koje stoje kao moto danteovog speva „Pakao“, ali i reči koje su stajale na ulazu u laboratoriju Nikole Tesle u Koloradu. Dante i Tesla su bili veliki uzori naše pesnikinje. ) sadrži preko stotinu pesama koje su podeljena po poglavljima: Idu dani i prolaze, Bog i čovjek, Vrijeme, Puti, Kraj puta, Umjetnost duha, Čarolije mašte, Ubiti ljubav, Sreća, Samoća, Misli u beskraj bježe, Umjetnici nebesnici i patnici, Ljepota, Muzika, Riječ, Pjesnik gola duša. Ona je izbor iz višedecenijskog rada ove pesnikinje i predstavlja jednu vrstu krune njenog poetskog stvaranja.

Odabrane pesme nadahnuto su čitali Kasijana Milošević, Mileva Čokić, Ljiljana i Darko Markov, Ana Kukić, Radiša Đokić, Stjepan Herman, a na nemačkom, prevodilac ove knjige Goran Miletić. Oni su pokazali visok stepen jezičkog izraza i dobrog razumevanja ove poezije. Autorka je između svake pesme duhovito govorila o svom umetničkom stvaralaštvu, što je izmamilo osmehe prisutnih gostiju, ali i gromoglasne aplauze.

Prof. Mijalković, kao recenzent zbirke, zaključuje da su pesme prožete jakim emocijama, iskustvom i znanjem, rukovođene unutrašnjom imaginacijom i univerzalnim duhom. Podsetio je posebno na kratak izvod iz recenzije:

„Jezik kojim autorka suvereno saopštava svoj lirski izraz lep je primer očuvanog srpskog novoštokavskog dijalekta ijekavskog izgovora. Ova knjiga je bitan elemenat očuvanja i negovanja te varijante srpskog književnog jezika, jer je mudrost i promišljenost lirskog izraza izrečena njime, retka i jedinstvena. Dok čitamo te iskrene pesme, iskazane tim lepim govorom, one bez muke nalaze put do našeg unutrašnjeg sveta, dodiruju ga i čine boljim i drugačijim. One uspevaju da kod pažljivog čitaoca probude najdublje osećaje i učine život jasnijim, mirnijim i jednostavnijim. Dok čitamo pesme Vjere Rašković, osećamo se bolje. Možda je to apsurd, ali ova knjiga, iako se zove Bez nade, na svoj poseban način pruža nam novu nadu i pokazuje novi, bolji svet.“ 

Sala na četvrtom spratu SPC Sveti Sava bila je ispunjena gotovo do poslednjeg mesta, a među mnogobrojnim poštovaocima pisane reči gospođe Vjere Rašković Zec našla se i njena nećaka, gospođa Sanda Rašković Ivić, poslanica u Skupštini Srbije. Ona se biranim rečima obratila publici i izrazila veliko poštovanje i ljubav prema teta Vjeri, podsetivši na veliku važnost podrške porodice obrazovanju i zajedničkom očuvanju tradicije.

Prijatno druženje i razgovor sa autorkom nastavljen je uz koktel u obližnjem kafeu „Damiani“. Goste je uspešno zabavljao izvanredni muzičar na harmonici, Zoran Ćirić-Ćirke.

Na kraju, utisak je jedinstven. Gospođa Vjera Rašković Zec je zaslužna za jedno nezaboravno književno veče, a Prosvjeta je ponosna i zahvalna što zajedno sa njom može da učestvuje u očuvanju i negovanju srpskog jezika i kulture u Austriji.