Поетеса Мирјана Булатовић са Просвјетом прославила међународни Дан жена

U sali bečkog restorana „Aleksandra“,srpska pjesnikinja, gospođa Mirjana Bulatović pridružila se SPKD „Prosvjeta“ – odboru u Austriji u proslavi međunarodnog Dana žena, pa je nadahnutim recitovanjem svojih pjesama počastvovala brojne članove Društva i prijatelje književne reči.

Prisutne je, u ime domaćina, sa posebnim oduševljenjem pozdravila gospođa Zorica Vulić, sekretar SPKD „Prosvjeta“. Potom je gospođa Svetlana Matić, član Uprave Društva, govorila o stvaralaštvu i delu gospođe Bulatović.

Domaćice večeri su prisutne upoznale sa srdačnim susretima pjesnikinje sa srpskom djecom u bečkim školama. Djeca, koja rijetko imaju priliku da čuju čarobne stihove srpskih pjesnika, nisu krila svoje oduševljenje, ali ni znatiželju.

Mirjana Bulatović rođena je u Lovćencu 1958.godine. Diplomirala je književnost na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Početke pisanja poezije pamti od svoje desete godine života. Objavila je 20 knjiga poezije i proze za djecu i odrasle, kao i četiri knjige prevoda ruske poezije. Dobitnik je brojnih nagrada i priznanja kao što su „Zlatno pero Rusije“, koje se dodjeljuje za visok nivo književnog prevoda, kao i nagrada „Zmajeve dečije igre“,za izuzetan stvaralački doprinos savremenom izrazu književnosti za djecu. Obavlja dužnost sekretara Udruženja književnika Srbije, odbora u Beogradu.

Pjesnikinja je bečkoj publici predstavila dio svoga stvaralaštva kroz knjige poezije: „ Sanjao sam da mi gori škola“, za djecu i „Smrt je moja kratkog veka“ za odrasle. Posebno se osvrnula na knjigu “Đavo u prahu”, kojom je započela akciju zaštite mladih od bolesti zavisnosti i na osnovu koje je u 2004. godini u Srbiji održala oko dvjesta predavanja o narkomaniji. Predstavljajući knjigu “Velike misli malih ljudi”, istakla je da su dječije misli govor neba i da treba da ih čitamo kao da je riječ o našoj djeci. “Ko čita s ljubavlju, zna da tuđe dece nema”, naglasila je gospođa Bulatović. Takođe je govorila o sopstvenom osjećaju velike radosti stvaranja, o preživljenim duhovnim preporodima kao što su četvoromjesečno iskušeništvo u manastiru Vraćevšnica, ali i tokom osmočasovnog letenja iznad oblaka od Nemačke do Vankuvera.

Mirjana smatra da inspiraciju dobija od Boga, pa je tako nastao njen književni prvenac, i to upravo poslije iskušenja porađanja i blagodarnog božjeg darovanja, „Tamnooka pesma“, koja je dirnula u srca sve prisutne, a posebno majke.  

I na pitanja prisutnih umetnica je jednako nadahnuto odgovarala, pa je, po jedinstvenoj ocjeni prisutnih, zaradila laskavu titulu najšarmantnije dame večeri. Zbog toga je SKPD „Prosvjeta“, kao iznenađenje večeri Osmomartovskoj bečkoj heroini poklonila umetničku fotografiju gospođe Kasijane Milošević pod nazivom „Lavirint“. Sliku je poklonio najprivlačniji gospodin večeri, muzički umjetnik, gospodin Bogdan Kapsarev, koji je u nastavku svojim sviranjem ohrabrio sve prisutne dame da u njihovoj večeri one biraju sa kim će, a sa kim neće plesati.

Zabavljanje i druženje prijatelja nastavilo se do kasno u noć, uz ugodne kapljice domaćeg vina iz vinarije bračnog para Čvorović iz Lazarevca.